Το ότι θα κάνεις λάθη, είναι δεδομένο. Κανένας δεν τη βγάζει καθαρή.
Θα πέσεις, θα πληγώσεις, θα σφάλλεις, θα αμαρτήσεις.
Η εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου, ότι εσύ δεν είσαι σαν τους άλλους, τους κακούς, τους διεφθαρμένους, μια ψευδαίσθηση είναι, καθαρός εγωισμός.
Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι, το αν αντέχεις να σταθείς με ανδρεία απέναντι στα λάθη σου αυτά, στις πτώσεις σου, στα σφάλματά σου.
Αρχικά να μπορέσεις να τα παραδεχτείς. Απέναντι σε σένα, απέναντι στους άλλους, απέναντι στο Θεό. Θέλει ανδρεία αυτό. Ναι. Από μόνο του όμως δεν φτάνει.
Θα πρέπει στη συνέχεια, τον εαυτό σου να σταματήσεις να τον κατηγορείς. Αυτή η αυτομεμψία, είναι επικίνδυνη πολύ. Γιατί κολλάει ο άνθρωπος εκεί και μαραζώνει, και μιζεριάζει και βαλτώνει. Και καταλήγει μόνο για τα λάθη του να μιλά, να μην κάνει όμως τίποτα για να τα αλλάξει.
Τέλος βάλε κανόνα, πάλεψε, τα ίδια λάθη να μην τα ξανακάνεις. Προσπάθησε, έτσι πια να πορευτείς.
Έχε όμως στο νου σου, ότι μπορεί να ξαναπέσεις…
Ας είναι. Μην απογοητεύεσαι.
Αναγνώρισε, μετανόησε και πάλεψε ξανά από την αρχή.
Για όσο χρειαστεί.
Ξανά και ξανά, και πάλι από την αρχή.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.