forza-summer-camp-2013-sidirokastro-e-psyxologosΠαιδιά καλησπέρα,

Ονομάζομαι Ελευθεριάδης Λευτέρης και είμαι Ψυχολόγος. Είμαι σήμερα εδώ για να συζητήσουμε για ένα θέμα το οποίο πιστεύω ότι σίγουρα κάποια στιγμή έχει προβληματίσει τον καθένα και της καθεμιάς σας. Την ήττα και την νίκη. Σας υπόσχομαι ότι δεν θα σας κουράσω πολύ και θα ήθελα να σας παρακαλέσω να συμπάσχετε και εσείς στην συνάντηση αυτή με απορίες, γνώμες και ερωτήσεις.

 

Σε κάθε παιχνίδι λοιπόν παιδιά, είτε πρόκειται για ένα παιχνίδι σκάκι, είτε για έναν αγώνα ποδοσφαίρου, είτε για έναν αγώνα badmidon σε μια προπόνηση, σε κάποιο camp ή και ακόμα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, πάντα θα υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Τι μας δείχνει αυτό; Αυτό μας δείχνει πως τόσο η νίκη όσο και η ήττα είναι κομμάτια της ζωής, τα οποία δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Παρόλα αυτά ξέρουμε να χειριστούμε τον εαυτό μας τόσο τις φορές που χάνουμε, όσο και τις φορές που κερδίζουμε; Για να δούμε.

 

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από την ήττα. Σχεδόν πάντοτε μετά από κάποια ήττα σε έναν αγώνα, έχουμε κάποια αρνητικά συναισθήματα. Μπορείτε να μου πείτε τι συναισθήματα μπορούν να είναι αυτά; -απελπισία, στεναχώρια, αίσθημα ότι δεν αξίζουμε, αίσθημα ότι είμαστε κατώτεροι, το να νιώθουμε ότι αδικηθήκαμε, ότι φταίει ο προπονητής μας, ότι φταίει ο διαιτητής για το γεγονός ότι μας αδίκησε-. Πολλές φορές κατεβάζουμε τα μούτρα μας και έχουμε τον προπονητή μας να προσπαθεί να μας εμψυχώσει για μην μας πάρει από κάτω, τους γονείς μας να κατηγορούν τον έναν και τον άλλον (διαιτητές, παράγοντες κτλ), ότι δηλαδή αυτοί φταίνε που χάσαμε και να μας χρυσώνουν με αυτό το τρόπο το χάπι. Και εμείς να μην θέλουμε να ακούσουμε κανέναν. Είναι όμως αυτός ο σωστός τρόπος να προσεγγίζουμε την ήττα; Όχι παιδιά.

 

Είναι εντελώς φυσιολογικό μετά από μια ήττα σε έναν αγώνα, να μπαίνουμε σε μια διαδικασία στεναχώριας. Ειδικά όταν έχουμε προσπαθήσει, όταν έχουμε ιδρώσει για ώρες στην προπόνηση, όταν έχουμε τραβήξει ένα σωρό ζόρια. Το να αφήνουμε όμως αυτή τη στεναχώρια να μας καταπλακώσει είναι ότι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε. Και αυτό γιατί τη μεταφράζουμε εντελώς λάθος.

 

Κατ” αρχάς πρέπει να ξέρουμε πως το γεγονός ότι χάσαμε σε κάποιον αγώνα ή το γεγονός ότι αποκλειστήκαμε σε ένα τουρνουά, δεν σημαίνει ότι ήρθε το τέλος του κόσμου. Ούτε είναι απόδειξη πως δεν αξίζουμε. Πάντοτε υπάρχει νικητής και πάντοτε υπάρχει ηττημένος όπως αναφέραμε.

 

Σκεφτόμαστε πολλές φορές την ήττα σαν κάτι απόλυτα κακό. Και θέλουμε συνέχεια να κερδίζουμε. Αλλά εγώ θα σας ρωτήσω το εξής. Τι ενδιαφέρον θα είχε ένας αγώνας Badmidon αν πάντοτε κέρδιζε μόνο ο ίδιος; Τι ενδιαφέρον θα είχε ένα ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα εάν ήταν μία ομάδα, η οποία ήταν μονίμως νικήτρια; Ποιος από εσάς θα καθόταν να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες για παράδειγμα, εάν ξέρατε εκ των προτέρων σε κάθε άθλημα και αγώνισμα ποιος θα ήταν ο νικητής;

 

Έπειτα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι πουθενά στο κόσμο δεν υπάρχει άνθρωπος ο οποίος να μην έχει ηττηθεί ποτέ όσο καλός και να είναι. Ας πάρουμε τους προπονητές σας για παράδειγμα. Όλοι τους είναι ικανότατοι παίχτες και όλοι τους έχουν πάρει μέρος σε τουρνουά, σε πανευρωπαϊκούς αγώνες και πάει λέγοντας. Ας τους ρωτήσουμε. Δεν υπήρξαν φορές που χάσανε; Τι λέτε… Είδατε ποτέ κάποιον από αυτούς να τα εγκαταλείπει ή να τα παρατάει; Το γεγονός ότι χάσανε τους κάνει χειρότερους παίχτες; Τους ρίχνει στα μάτια σας; Η ας πάρουμε ως παράδειγμα αθλητές από άλλους χώρους… Ας δούμε τί συμβαίνει στο τένις… Πόσοι από σας ξέρουν τον Nadal; Κορυφαίος παίχτης αυτή τη στιγμή… Δεν υπάρχουν αγώνες τους οποίους έχει χάσει; ..Σαφώς και υπάρχουν …Μπορείτε όλοι να το τσεκάρετε με μερικά απλά κλικ στο Youtube. Παρόλα αυτά τον έχετε δει να σταματάει να προσπαθεί; Όταν λοιπόν πρόκειται για κάποιον άλλον, για ποιο λόγο είμαστε επιεικείς, ενώ όταν πρόκειται για τον εαυτό μας είμαστε τόσο σκληροί;

Εν συνεχεία, να πούμε παιδιά, ότι ακόμα και η ήττα, έχει πολλά να μας προσφέρει αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά για να τα δούμε. Όταν χάνουμε ένα αγώνα, σίγουρα έχουμε κάνει μια σειρά από λάθη τα οποία μας οδήγησαν στην ήττα. Αντί να μπαίνουμε λοιπόν σε διαδικασία να στεναχωριόμαστε, μπορούμε να σκεφτόμαστε και να ξαναβλέπουμε τον αγώνα μας καρέ καρέ μαζί με τον προπονητή μας, να εντοπίζουμε αυτά τα λάθη μας και να προπονούμαστε και να εξασκούμαστε ώστε να μην τα ξανά επαναλάβουμε. Γιατί μόνο έτσι γινόμαστε καλύτεροι.

 

Η ήττα όμως μπορεί να μας διδάξει και άλλα πράγματα, εφόσον την προσεγγίζουμε σωστά. Μια ήττα σε ένα γήπεδο Badmidon μπορεί να λειτουργήσει ως ένα καλό μάθημα για την υπόλοιπη ζωή μας. Γιατί και η ίδια μας η ζωή, η ίδια μας η καθημερινότητα είναι ένας αγώνας ο οποίος δεν τελειώνει στους 21 πόντους, αλλά είναι διαρκής. Έλεγε κάποιος σοφός γέροντας, ότι πάντοτε στο ταξίδι της ζωής είναι καλό να βάζεις και την αποτυχία στις αποσκευές σου. Όχι από την άποψη ότι δεν πρέπει να προσπαθούμε πάντα για την νίκη, αλλά από την άποψη ότι ακόμα και αν έρθει μια αποτυχία να μην το βάλουμε κάτω. Έτσι λοιπόν, εάν μάθουμε να αντιμετωπίζουμε την ήττα εντός γηπέδου, θα μπορούμε πολύ πιο εύκολα να αντιμετωπίζουμε και τις αποτυχίες ή τις ήττες που θα κληθούμε να αντιμετωπίζουμε στη ζωή, χωρίς να το βάλουμε κάτω.
Τα έχουμε σκεφτεί όλα αυτα; Προσπαθούμε να τα κάνουμε πράξη; Η απλά αφήνουμε τους εαυτούς μας να παραιτηθούν;

 

Ας δούμε όμως και λίγα πραγματάκια για την νίκη! Τι ωραίο πράγμα η νίκη, ε; Να έχεις προσπαθήσει, να έχεις ιδρώσει, να έχεις ματώσει και να βλέπεις ότι οι κόποι σου ανταμείβονται: Πολλοί από εμάς όμως ακόμα και την νίκη δεν τη διαχειριζόμαστε σωστά! Και υπάρχουν ορισμένα πραγματάκια, τα οποία θεωρώ ότι καλό θα ήταν να προσέξουμε.
Όταν νικάμε σε έναν αγώνα, δε θα πρέπει να υποτιμάμε ποτέ τον αντίπαλο. Εκτός του γεγονότος ότι κάτι τέτοιο είναι αντι-αθλητικό, εκτός του γεγονότος ότι την επόμενη φορά εμείς μπορεί να είμαστε αυτοί που θα χάσουμε, πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι η νίκη μας έχει αξία επειδή ο αντίπαλος μας ήταν άξιος. Αν για παράδειγμα κάποιος από σας παίξει μαζί μου και με νικήσει δεν θα υπάρχει λόγος να χαίρεται γιατί πολύ απλά δεν ξέρω να παίζω. Αν όμως μεταξύ σας συμβεί αυτό, τότε μιλάμε για μια νίκη η οποία αποκτά αξία από την αξία του αντιπάλου.

 

Δε θα πρέπει να επαναπαυόμαστε. Λέει μια παροιμία ότι είναι πιο εύκολο να ανεβείς στη κορυφή αλλά πολύ πιο δύσκολο το να μείνεις εκεί. Όπως και στην ήττα έτσι και στην νίκη, θα πρέπει να αναλογιζόμαστε τα λάθη τα οποία πιθανώς κάναμε και να παλεύουμε να τα διορθώσουμε.
Το γεγονός ότι πετύχαμε μια νίκη είναι πολύ σημαντικό. Να μην ξεχνάμε όμως, ότι την επόμενη φορά τα πράγματα μπορεί να μην έρθουν έτσι και να είμαστε προετοιμασμένοι για αυτό.

 

Το γεγονός επίσης ότι νικήσαμε δεν θα πρέπει να μας κάνει να νιώθουμε παντοδύναμοι. Πολλοί αθλητές μετά από νίκες που έχουν πετύχει φουσκώνει τόσο πολύ ο εγωισμός τους που σταματούν να ακούν τις οδηγίες του προπονητή τους,υποτιμούν τους συμπαίκτες τους, και αρχίζουν να κάνουν του κεφαλιού τους. Κάτι τέτοιο παιδιά είναι σίγουρο ότι θα τους οδηγήσει στη καταστροφή τους.
Είδαμε λοιπόν ορισμένα πραγματάκια τόσο για την νίκη όσο και για την ήττα. Ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ.Θα ήθελα να κλείσω την μικρή μας αυτή συζήτηση λέγοντας σας ότι το Badmidon είναι ένα πάρα πολύ ωραίο άθλημα, και πραγματικά φροντίστε τώρα που είστε μικροί να το χαρείτε όσο πιο πολύ μπορείτε γιατί υπάρχει κάτι πολύ πιο σημαντικό από τις νίκες και τις ήττες, το οποίο είναι η χαρά του παιχνιδιού.

 

 

Ελευθεριάδης Ελευθέριος
Ψυχολόγος