Είσαι παρεξηγημένος…
Ο άλλος δεν σου έδωσε την πρέπουσα σημασία. Ο φίλος σου σε ξέχασε, ο άνθρωπός σου σε παραμέλησε, μάλωσες με τους δικούς σου. Σε γενικές γραμμές, τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα ήθελες ή όπως τα είχες υπολογίσει…
Και τώρα είσαι παρεξηγημένος. Μουτρωμένος. Μίζερος. Κατσούφης.
Γιατί;
Το σκέφτηκες καθόλου; Γιατί το κάνεις; Τι κερδίζεις από όλο αυτό;
Τι περιμένεις;
Να έρθουν οι άλλοι όλοι, να πέσουν στα πόδια σου και να σου ζητάν συγγνώμες; Τι ικανοποιεί αυτό, πέραν από τον εγωισμό σου;
Μήπως θέλεις έτσι να τους βάλεις μυαλό; Να τους δείξεις πως είναι να σε χάνουν;
Μα αν δεν μπορεί κάποιος να σε εκτιμήσει στα καλά σου, με τα μούτρα σου να σέρνονται στο πάτωμα, πιστεύεις θα το κάνει;
Ή θα μου πεις, πως έτσι νιώθεις; Πως βγαίνει από μέσα σου;
Δε διαφωνώ. Μπορεί…
Κόψ ’το όμως! Δεν το βλέπεις; Σε καταστρέφει. Κόψ’ το…
Πρόσεξε…
Δεν αναφέρομαι στον πόνο που βιώνει κανείς όταν πληγώνεται. Άλλο πράμα είναι εκείνο… Για την παρεξήγησή σου, σου μιλάω, για τα μούτρα σου…
Είσαι παρεξηγημένος…
Έχε στο νου σου, πως τίποτα δεν είναι παραπάνω όλο αυτό, από ένα ντάντεμα του εγωισμού σου.
Σύνελθε. Όσο είναι νωρίς. Άσε τα παιδιαρίσματα.
Πάλεψε να τα βρεις με τον άλλον και πάλεψε και με τον εαυτό σου να τα βρεις…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.