Θέλει καθημερινό αγώνα για να κρατήσεις μια σχέση ζωντανή. Θέλει καθημερινό αγώνα για να μην σβήσει ένας γάμος.

Τι κάνουμε οι άνθρωποι;

Ερωτευόμαστε. Παθιαζόμαστε. Τα δίνουμε όλα. Μόλις όμως περάσει λίγο ο καιρός χαλαρώνουμε. Πέφτουμε. Βαριόμαστε. Θεωρούμε τον άλλον δεδομένο.

Δεν αργεί όμως έτσι να έρθει η φθορά. Δεν αργούν να φουντώσουν οι γκρίνιες, οι καβγάδες, οι εγωισμοί.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο τέλος…

Και είναι να αναρωτιέται κανείς το γιατί. Το γιατί συνέβη όλο αυτό; Το που πήγε όλος αυτός ο έρωτας, ο ενθουσιασμός, η φλόγα;

Ξέρεις…

Όταν φυτεύεις ένα φυτό, θέλει καθημερινό πότισμα και φροντίδα για να μπορέσει να ανθίσει. Για να μπορέσει να μείνει ζωντανό. Όσο νερό και αν ρίξεις στην αρχή, κουβάδες ολόκληρους, δεν αρκεί αν μετά το πότισμα, από κούραση, απροθυμία ή τεμπελιά το σταματήσεις.

Κάθε μέρα. Λίγο λίγο.

Έτσι και οι σχέσεις. Δεν αρκεί το να τα δώσεις όλα στην αρχή. Χρειάζεται να είσαι έτοιμος, την κάθε μέρα να έχεις κάτι στον άλλον να προσφέρεις.

Θέλει καθημερινό αγώνα για να κρατήσεις μια σχέση ζωντανή. Θέλει καθημερινό αγώνα για να μην σβήσει ένας γάμος.

Κανείς δεν είπε ότι είναι εύκολο. Είναι όμως, ο μόνος τρόπος…

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.