Απόψε θα σου πω για μια κοπέλα.
Μια κοπέλα που ‘’κοιμήθηκε’’ προχθές.
Δεν την ήξερα. Δεν την γνώρισα ποτέ μου. Μου είπανε για αυτήν.
Πονούσε πολύ η Ε. Πονούσε σε όλο της το σώμα.
Έτσι μου είπαν.
Και πήγαινε δυο χρόνια αυτή η ιστορία. Πολύς καιρός.
Μορφίνες. Φάρμακα. Γιατροί…
Κατάλαβε πως φτάνει πια στο τέλος. Στο πέρασμα. Στο φευγιό.
Πήγε που λες ο παπάς στο σπίτι της. Και μέσα στα πολλά την ρώτησε… ‘’Κορίτσι μου. Τι θα ήθελες να ζητήσεις από τον Θεό;’’.
Και αυτή που λες, τίποτα δεν ζήτησε για τον εαυτό της. Τίποτα για αυτήνα.
‘’Να μην πονάει ο κόσμος πάτερ μου’’, έτσι του απάντησε. ‘’Να μην πονάει ο κόσμος…’’.
Οι Άγιοι ζουν ανάμεσά μας.
Χριστός Ανέστη.
Για μια τελευταία φορά σήμερα.
Χριστός Ανέστη.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθεριάδης
Ψυχολόγος M.Sc.