Απόψε θα σου πω για μια κοπέλα.

Μια κοπέλα που ‘’κοιμήθηκε’’ προχθές.

Δεν την ήξερα. Δεν την γνώρισα ποτέ μου. Μου είπανε για αυτήν.

Πονούσε πολύ η Ε. Πονούσε σε όλο της το σώμα.

Έτσι μου είπαν.

Και πήγαινε δυο χρόνια αυτή η ιστορία. Πολύς καιρός.

Μορφίνες. Φάρμακα. Γιατροί…

Κατάλαβε πως φτάνει πια στο τέλος. Στο πέρασμα. Στο φευγιό.

Πήγε που λες ο παπάς στο σπίτι της. Και μέσα στα πολλά την ρώτησε… ‘’Κορίτσι μου. Τι θα ήθελες να ζητήσεις από τον Θεό;’’.

Και αυτή που λες, τίποτα δεν ζήτησε για τον εαυτό της. Τίποτα για αυτήνα.

‘’Να μην πονάει ο κόσμος πάτερ μου’’, έτσι του απάντησε. ‘’Να μην πονάει ο κόσμος…’’.

 

Οι Άγιοι ζουν ανάμεσά μας.

Χριστός Ανέστη.

Για μια τελευταία φορά σήμερα.

Χριστός Ανέστη.

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθεριάδης

Ψυχολόγος M.Sc.