Σάββατο βράδυ. Πτολεμαΐδα.
Βρέθηκα με ανθρώπους, φίλους αγαπημένους, με τους οποίους είχαμε να ανταμώσουμε από κοντά καιρό.
‘’Έμαθα, πως σου κάναν πρόβλημα. Μίλησαν για σένα. Προσπάθησαν να σε διαβάλλουν. Μην τους δίνεις σημασία’’, του είπα. ‘’Άστους. Να ξέρεις πως ό,τι έχει καθένας στη καρδιά του, αυτό βγάζει και στους γύρω του. Εκ του περισσεύματος της καρδίας μιλά καθείς’’, έτσι του είπα…
‘’Δεν πειράζει ρε Λευτέρη’’, μου απάντησε. ‘’Δεν πειράζει. Και αν μιλάν και αν λένε και φέρονται όπως φέρονται… Ας είναι. Ας τους συγχωρέσει ο Θεός. Εγώ μεγάλα προβλήματα ποτέ δεν είχα στη ζωή μου. Δόξα τω Θεώ. Μπορεί αυτοί να έχουν περάσει δύσκολα. Μπορεί να είχαν βάσανα πολλά. Μπορεί να είχαν στη ζωή τους σταυρούς μεγάλους. Ίσως για αυτό να φέρονται έτσι…’’.
Σάββατο βράδυ. Πτολεμαΐδα.
Συνειδητοποιώ πως υπάρχει ακόμα ελπίδα.
Συνειδητοποιώ πως υπάρχουν άνθρωποι που το Ευαγγέλιο, πρακτικά στη ζωή τους το εφαρμόζουν…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυxoλόγος M.Sc.