Σταμάτα να ζηλεύεις πια.
Δεν το καταλαβαίνεις; Τον πνίγεις τον άλλον. Τον εγκλωβίζεις. Τον διώχνεις μακριά σου.
Δεν υπάρχει καλή ζήλεια και κακή. Μην παραμυθιάζεις τον εαυτό σου. Μία είναι η ζήλεια. Και όσο ‘λίγο’ και αν ζηλεύεις στην αρχή, αν αφεθείς, θα τη δεις να γιγαντώνεται.
Σταμάτα να ζηλεύεις.
Άνοιξε τα μάτια σου. Ο άνθρωπός σου είναι. Που είναι η εμπιστοσύνη σου απέναντί του; Τι θέλεις πια να σου αποδείξει; Αν δεν τον εμπιστεύεσαι, δεν έχεις δουλειά μαζί του. Χώρισε. Φύγε.
Σταμάτα να ζηλεύεις πια.
Μια ψευδαίσθηση είναι όλο αυτό. Νομίζεις πως έχεις τον έλεγχο. Νομίζεις πως μπορείς τα πάντα να προβλέψεις. Τίποτα όμως. Μόνο τη σχέση καταστρέφεις. Τη δική σου σχέση.
Σταμάτα το.
Δεν είναι εύκολο ίσως να μου πεις. Ζορίσου όμως. Κρατήσου. Έστω ψυχαναγκαστικά για την αρχή. Άσε τον άλλον να αναπνεύσει. Άσε τον ελεύθερο. Μόνον έτσι, οι σχέσεις προχωράνε.
Άκουσέ με. Δεν θα χάσεις. Σταμάτα να ζηλεύεις πια.
Και εσύ, ο άλλος, αυτός που τη ζήλεια δέχεται συνέχεια. Αντέδρασε. Μην την δεχτείς. Όχι, δεν θα τον καλμάρεις τον άλλον έτσι. Ούτε με το χρόνο πιο εύκολο θα γίνει. Ύψωσε το ανάστημά σου.
Άρρωστο πράμα η ζήλεια. Άσχημο.
Και τίποτα άρρωστο, ή άσχημο, δεν έχει θέση μέσα σε μία σχέση.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.