Έτσι, να κάθεσαι και να παρατηρείς τους άλλους…
Να τους βλέπεις να περπατάν αμέριμνοι. Να πηγαίνουν τις βόλτες τους, να πηγαίνουν στις δουλειές τους. Να μιλάνε, να γελάνε, να είναι χαρούμενοι, χαλαροί, αμέριμνοι…
Να τους βλέπεις και να σκέφτεσαι ότι αυτοί δεν έχουν προβλήματα. Να σκέφτεσαι ότι αυτοί τα έχουνε όλα λυμένα, όλα υπό έλεγχο…
Να τους βλέπεις και να απορείς, [...διάβασε περισσότερα...]
|
Θέλω να μην αγχώνεσαι, όταν αγχώνεσαι.
Θέλω να μην στεναχωριέσαι, όταν στεναχωριέσαι.
Μην είσαι σκληρός με τον εαυτό σου. Μην ψυχιατρικοποιείς τα πάντα.
Και το άγχος, και η στεναχώρια, μέσα στη ζωή είναι.
Θα έρθουν φορές που θα πιεστείς. Θα έρθουν φορές που θα σπάσεις.
Τι να κάνουμε. Άνθρωπος είσαι. Δεν πειράζει.
Φυσιολογικό είναι και υγιές…
Καμμιά φορά ξέρεις, η πιο σωστή [...διάβασε περισσότερα...]
|
Βγάλτο από μέσα σου.
Σε τρώει. Σε στοιχειώνει. Σε μπουκώνει. Σε αρρωσταίνει…
Βγάλτο από μέσα σου με όποιον τρόπο μπορείς.
Μίλα. Γράψε. Φώναξε. Κλάψε.
Μόνο βγάλτο από μέσα σου.
Ό,τι και αν υπάρχει. Ό,τι και αν έχεις μαζεμένο…
Δεν είναι δείγμα αδυναμίας. Όχι. Ούτε σημαίνει πως απέτυχες.
Δεν σε κάνει πιο ‘’μάγκα’’ το να τα κρατάς όλα μέσα σου. Δεν σε κάνει πιο ‘’άξιο’’ το [...διάβασε περισσότερα...]
|
Θα σου πω τι έμαθα αυτές τις μέρες…
Στα νοσοκομεία, υπάρχει πολύς περισσότερος κόσμος από ότι φαντάζεσαι… Και όχι. Δεν είναι όλοι γέροι και μεγάλοι. Ούτε γίνονται στο τέλος όλοι τους καλά…
Υπάρχουνε πολλά μέρη για να κλάψει κανείς… Σκαλιά, τουαλέτες, αίθρια, καπνιστήρια… Άλλος βουβά, άλλος φωναχτά… Κανείς όμως δεν παρεξηγεί κανέναν. Σαν να υπάρχει μια μυστική [...διάβασε περισσότερα...]
|
Βαρέθηκα [...διάβασε περισσότερα...]
|
Ξέρεις τι είναι εύκολο;
Να πεις πέντε βαριές κουβέντες και να πας για ύπνο. Να φύγεις από το σπίτι κοπανώντας πίσω σου τη πόρτα…
Είναι εύκολο, να σηκωθείς όρθιος φωνάζοντας, βρίζοντας, κουνώντας χέρια και πόδια, πετώντας και σπάζοντας ό,τι βρεις μπροστά σου…
Είναι εύκολο να υψώσεις τη φωνή σου, τόσο πολύ, ώστε να μην ακούγεται η φωνή του άλλου.
Είναι ακόμα εύκολο, να [...διάβασε περισσότερα...]
|
Έχεις μπροστά σου μεγάλη ανηφόρα.
Και έχεις και στη πλάτη σου ήδη ένα σωρό. Είναι πολλή η κούραση που έχεις μαζεμένη…
Πως θα τα βγάλεις πέρα; Πως θα τα καταφέρεις;
Δε ξέρεις…
Και κάθε φορά που πας κάτι να σκεφτείς, μουδιάζεις. Παραλύεις. Απελπίζεσαι.
Έχεις μπροστά σου μεγάλη ανηφόρα…
Βήμα-βήμα. Μέρα-μέρα.
Μόνο έτσι.
Ναι. Έχεις δίκιο. Είναι πολλά.
Δεν υπάρχει όμως άλλος [...διάβασε περισσότερα...]
|
Να παλεύεις στη ζωή λες και όλα εξαρτώνται από σένα. Να αγωνίζεσαι με όλες σου τις δυνάμεις. Με όλη σου τη ψυχή. Να μην το βάζεις κάτω, για κανέναν λόγο. Με μεράκι, με θάρρος, με λεβεντιά. Λες και όλα εξαρτώνται από σένα. Έτσι να παλεύεις…
Να προσεύχεσαι λες και όλα εξαρτώνται από το Θεό. Να ακουμπάς σε Αυτόν, όλα τα άγχη σου, όλες τις δυσκολίες, όλα τα προβλήματά σου. Όπως [...διάβασε περισσότερα...]
|
Πόσος χρόνος πιστεύεις ότι σου μένει; Πόσος χρόνος μέχρι να κλείσεις και εσύ τα μάτια σου για πάντα;
Μία ώρα; Μία μέρα; Μια εβδομάδα; Ένας μήνας; Πέντε, δέκα, δεκαπέντε χρόνια; Πενήντα;
Όπως για όλους, να είσαι σίγουρος, έτσι έρχεται και για σένα η στιγμή.
Είσαι έτοιμος;
Είσαι έτοιμος να αφήσεις αυτόν τον κόσμο; Είσαι έτοιμος για αυτό σου το ταξίδι;
Μια απλή εκδρομή πάει [...διάβασε περισσότερα...]
|
Δεν είναι βίτσιο. Δεν είναι επιλογή.
Δεν ξύπνησες μια μέρα και είχες πάθει άγχος. Ούτε ξύπνησες μια μέρα, με κατάθλιψη, έτσι απλά…
Κάτι σε οδήγησε εκεί. Κάτι σε ζόρισε. Κάτι σε στρέσαρε. Κάτι σε μπούκωσε, κάτι σε κούρασε, κάτι σε έπνιξε…
Έγινε σιγά σιγά… Μπορεί να έγινε χωρίς καν να το καταλάβεις.
Αλλά κάτι υπήρξε. Κάτι υπάρχει. Κάτι σε έφερε ως εδώ.
|