‘’Εγώ παλιά δεν ήμουν έτσι’’, σε ακούω που το λες με πίκρα και παράπονο.
Ναι.
Προφανώς.
Δεν ήσουν έτσι.
Γιατί παλιά είχες μόνο τον εαυτό σου. Κάτι να φας, κάτι να πιείς και φίλους για να περάσεις. Δε χρειαζόσουν τίποτα άλλο.
Τώρα κρατάς σπίτια, δουλειές, υποχρεώσεις.
Τώρα παιδιά, σκυλιά, γατιά.
Τώρα φροντηστήρια, σχολεία, γιατρούς και πληρωμές.
Τώρα σκοτούρες ένα σωρό, [...διάβασε περισσότερα...]
|
Αν δεν προσέξεις στα μικρά, θα την πατήσεις στα μεγάλα.
Το ‘’έλα μωρέ, δεν έγινε και τίποτα’’, έχει κάψει πολύ κόσμο. Να το ξέρεις.
Ο άνθρωπος από τη φύση του δε θέλει το κακό. Αρχίζει και κάνει εκπτώσεις όμως. Κάνει εκπτώσεις σε πάθη και λαθάκια.
Σε πράγματα ασήμαντα. Μικρά. Και αφήνει ανοικτές τις πόρτες της ψυχής του.
‘’Δεν έγινε και τίποτα’’, λέει στον εαυτό του [...διάβασε περισσότερα...]
|
Είδα ανθρώπους να σηκώνουνε αβάσταχτους σταυρούς. Είδα ανθρώπους να πονάνε, τόσο βαθιά, που δεν έβγαινε πλέον η φωνή τους. Είδα ανθρώπους κουρασμένους, τσακισμένους από τις μέριμνες και τις ανάγκες της ζωής. Είδα ανθρώπους να πενθούνε. Να τους λείπουν οι άνθρωποι τους. Είδα ανθρώπους να παλεύουνε με τους χειρότερούς τους φόβους και με δαίμονες. Είδα ανθρώπους να [...διάβασε περισσότερα...]
|
Πολλές φορές το πρόβλημα, είναι ότι οι άνθρωποι δε σε δέχονται όπως είσαι.
Όταν πας με τα νερά τους, με τα θέλω τους, όταν ευθυγραμμίζεσαι στη κοσμοθεωρία τους, όλα είναι καλά. Όλα ‘’μέλι-γάλα’’.
Όταν όμως τολμήσεις να έχεις μια άποψη διαφορετική, όταν δεν συμμορφωθείς με αυτό που έχουν στο μυαλό τους, εκεί είναι που χαλάει η δουλειά. Εκεί είναι που τα σπάτε…
Και δώστου [...διάβασε περισσότερα...]
|
Με ένα σταυρό στη πλάτη.
Έτσι προχωράμε όλοι στη ζωή.
Με ένα σταυρό στη πλάτη.
Άλλοι πιο μεγάλο και άλλοι πιο μικρό. Άλλοι πιο βαρύ και άλλοι ελαφρύτερο.
Κανένας όμως δεν μπορεί να ξέρει για το σταυρό του διπλανού. Καθένας μόνος του ξέρει το βάρος που σηκώνει.
Σπάνια κανείς διαλέγει το σταυρό του. Αυτά είναι πράγματα που τα ορίζει ο Θεός…
Μυστήριο μέγα.
Αν κουράζεσαι καμιά [...διάβασε περισσότερα...]
|
”Τους ανθρώπους μας, τους αγαπάμε με τα ελαττώματα τους”.
Δύσκολο πράγμα θα μου πεις.
Ναι. Είναι.
Δύσκολο πολύ.
Γιατί οι άνθρωποι μας, είναι αυτοί, που μας πληγώνουν πιο πολύ.
Οι άνθρωποι μας είναι, αυτοί που μας θεωρούμε δεδομένους.
Οι άνθρωποι μας είναι, αυτοί που δεν προσέχουνε τα λόγια τους.
|
Ο ευτυχισμένος άνθρωπος, δεν ασχολείται με τις ζωές των άλλων.
Ο ευτυχισμένος άνθρωπος, δεν σχολιάζει, δεν κουτσομπολεύει, δεν κακολογεί.
Ο ευτυχισμένος άνθρωπος, δεν προκαλεί πόνο στους διπλανούς του. Θέλει όλοι να είναι καλά. Να είναι χαρούμενοι.
Ο ευτυχισμένος άνθρωπος, δεν θέλει να γίνεται πάντοτε το δικό του. Δεν πιέζει. Δεν απαιτεί. Αφήνει ελεύθερους τους ανθρώπους [...διάβασε περισσότερα...]
|
Κύριο μέλημά σου δεν πρέπει να είναι να μην κολλήσεις κάποια ασθένεια. Δεν μπορείς να ζεις μια ζωή ολάκερη κλεισμένος σε κλουβί.
Κύριο μέλημά σου, πρέπει να είναι το πως θα ενισχύεις τον οργανισμό σου. Με βιταμίνες, με πολύ νερό, με διατροφή, με άσκηση, με ύπνο, με ξεκούραση, με φίλους, με κόψιμο των κακών συνηθειών σου…
Έτσι και με τους ανθρώπους.
Μην κάθεσαι να ψάχνεις [...διάβασε περισσότερα...]
|
‘’…Ξέρεις τι βαρέθηκα;
Βαρέθηκα να χτίζω εκεί που άλλοι γκρεμίζουνε.
Βαρέθηκα να ξυπνάω και να βλέπω ότι όλα όσα προσπάθησα την προηγούμενη τη μέρα έχουν πια καταστραφεί.
Όχι τυχαία. Όχι από λάθος.
Επίτηδες.
Επειδή κάποιος, απλά, δεν αντέχει την ομορφιά σε τούτον εδώ τον κόσμο.
Βαρέθηκα, να μην υπολογίζεται ο κόπος, ο χρόνος και η προσπάθεια που κάθε μέρα κάνω.
Δεν θέλω [...διάβασε περισσότερα...]
|
Όταν νιώσεις τύψεις, για το γεγονός ότι δεν είσαι καλή μαμά, χάιδεψε τις ραγάδες στην κοιλιά σου. Άγγιξε τα σπασμένα αγγεία στα πόδια σου. Τα ράμματα της καισαρικής σου.
Όταν νιώσεις τύψεις, για το γεγονός ότι δεν είσαι καλή μαμά, κοίταξε το πτυχίο που μπορεί να κρέμεται έτσι απλά στον τοίχο σου. Τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες από τα φοιτητικά σου χρόνια.
Όταν νιώσεις [...διάβασε περισσότερα...]
|