Έχεις ιδέα, το πόσο σε αγαπάει; Έχεις ιδέα το πόσο έχει παλέψει, για να μπορείς να είσαι εσύ καλά;
Πόσα πράγματα θυσίασε, πόσα όνειρα εγκατέλειψε, πόσες ευκαιρίες άφησε να παν για σένανε χαμένες;
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ, πόσα βράδια, ξενύχτησε για σένα; Έχεις αναρωτηθεί, το πόσες προσευχές, έχει κάνει για χάρη σου βουβά; Πόσα δάκρυα έχυσε, πόσους αναστεναγμούς άφησε, πόση [...διάβασε περισσότερα...]
|
‘’Εγώ έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα…’’
Σώπα ρε μεγάλε. Και τώρα τι; Τα παρατάς;
‘’Ας κάνει κάτι και αυτός. Ας κουνηθεί. Εγώ κουράστηκα. Μόνο εγώ; Γιατί πάντα εγώ..;’’
Με σένα μιλάω, σε σένα τα λέω… Δεν ξέρω τι κάνει αυτός.
Καταλαβαίνω ότι έχεις κουραστεί. Οκ. Και ο άλλος, δεν είναι και ο πιο εύκολος άνθρωπος για να συμβιώσεις. Αλλά όπως και να χει, εσύ τον διάλεξες. Εσύ [...διάβασε περισσότερα...]
|
Μην απαιτείς από τον άλλον να σε καταλάβει. Άδικος κόπος.
Δεν είναι ότι δεν θέλει. Είναι ότι δεν μπορεί.
Καθένας, μόνο ο ίδιος ξέρει τι περνάει. Ο πόνος, ο φόβος, η αγωνία, είναι υποθέσεις πολύ προσωπικές.
Μην θυμώνεις μαζί του, όταν δεν μπορεί να σε καταλάβει. Μην θυμώνεις μαζί του, όταν δεν νιώθει όπως νιώθεις και εσύ.
Και μόνο που είναι δίπλα σου στα δύσκολα και μόνο που [...διάβασε περισσότερα...]
|
Ξέρεις τι είναι δύσκολο;
Να πρέπει να ξεκινάς πάλι απ’ την αρχή.
Να πρέπει να μαζεύεις τα κομμάτια σου, να μαζεύεις τις δυνάμεις σου, όσες σου έχουν απομείνει και να ρίχνεσαι πάλι στον αγώνα, να παλεύεις ξανά με νύχια και με δόντια, για πράγματα απλά, καθημερινά, πράγματα όμως που σε φθείρουν και σε εξαντλούν.
Ξέρω. Σε πιάνει απελπισία. Είναι αυτή η αίσθηση ότι ποτέ δεν [...διάβασε περισσότερα...]
|
Το πιο εύκολο πράγμα, είναι να είσαι ο Ιούδας. Λες πως είσαι φίλος, μα όταν βρεις την ευκαιρία, δε διστάζεις για τριάκοντα αργύρια, με ένα φιλί τους ανθρώπους σου να τους προδώσεις.
|
Θέλω να μου πεις, τι έχεις καταφέρει;
Τόσα χρόνια φωνάζεις, βρίζεις, αρπάζεσαι, μαλώνεις.
Τόσοι καβγάδες, τόσα μούτρα, τόσες παρεξηγήσεις… Να βγαίνεις καθημερινά από τα ρούχα σου, να μαλλιάζει η γλώσσα σου και να μην περνάει ούτε μια μέρα χωρίς εντάσεις. Και εντάξει. Έχεις δίκιο…
Πες μου όμως. Όλα αυτά τα χρόνια. Με αυτό το τρόπο. Τι έχεις καταφέρει;
Σε φοβήθηκε κανείς; [...διάβασε περισσότερα...]
|
Θα είναι για πάντα τα παιδιά σου, κάποια στιγμή όμως θα πάψουν να είναι παιδιά. Κάποια στιγμή θα γίνουν άντρες και γυναίκες και θα κάνουν τα δικά τους παιδιά. Κάποια στιγμή θα χρειαστεί να σταθούν στα πόδια τους και να τα βγάλουν πέρα, μόνα τους…
Εκτός λοιπόν από όλα τα άλλα, την αγάπη, την φροντίδα, τις περιποιήσεις, φρόντισε να τους μάθεις και να αγωνίζονται. Φρόντισε [...διάβασε περισσότερα...]
|
Ψηλά το κεφάλι Έλληνα. Μην απελπίζεσαι και θάρρος έχε. Και κράτα στα δύσκολα το κεφάλι σου ψηλά.
Στο φωνάζει σ’ έναν λόφο πάνω, ένας Μιλτιάδης Έλληνα, αγναντεύοντας μια θάλασσα γεμάτη πλοία μπροστά του.
Και ένας Θεμιστοκλής, πάνω σε ένα κατάστρωμα, με τον χιτώνα του, καμένα τείχη να μυρίζει. Ένας Λεωνίδας Έλληνα, καθώς παράγγελμα αφήνει για τον ξένο.
Στο φωνάζει [...διάβασε περισσότερα...]
|
‘’Ξέρεις… Για ένα πράγμα δεν μετάνιωσα στη μέχρι τώρα ζωή μου. Για το γεγονός ότι έδειχνα πάντα κατανόηση στους άλλους.
Προσπαθούσα πάντα να βάζω καλό λογισμό. Προσπαθούσα πάντα να τους δικαιολογώ. Προσπαθούσα πάντα να βρίσκω ελαφρυντικά για τις άσχημες συμπεριφορές τους, για τα λάθη τους, για τις παραλήψεις τους.
Και ας με αδίκησαν και ας με στεναχώρεσαν και καμμιά [...διάβασε περισσότερα...]
|
Δεν μπορείς να ελέγξεις τα πάντα.
Βάλτο καλά στο μυαλό σου. Δεν είναι στο χέρι σου. Δεν μπαίνει σε κουτάκια η ζωή.
Όλα να τα ρυθμίσεις, όλα να τα τακτοποιήσεις, όλα να τα προβλέψεις, όλα να τα προλάβεις…
Δεν γίνεται όμως. Δεν θα τα καταφέρεις. Το βλέπεις…
Δεν είναι ότι κάνεις κάτι λάθος εσύ. Όχι.
Απλά δε γίνεται.
Πάρτο αλλιώς. Ρίξε λίγο τους ρυθμούς σου, γιατί αν συνεχίσεις [...διάβασε περισσότερα...]
|