Κάποιοι άνθρωποι δε θα ωριμάσουνε ποτέ.
Κάποιοι άνθρωποι θα μείνουνε συναισθηματικά κολλημένοι στη παιδική τους ηλικία.
Και έτσι, κάθε φορά που θα έχεις μεγάλες προσδοκίες από αυτούς, θα απογοητεύεσαι. Κάθε φορά που θα περιμένεις, να δράσουν, να μιλήσουν, να χειριστούνε τις καταστάσεις κάπως διαφορετικά, θα σε κρεμάνε ξανά και ξανά πάλι.
Κάποιοι άνθρωποι δε θα ωριμάσουνε ποτέ.
Θα είναι παιδιά σε σώμα ενηλίκων.
Με την κακή την έννοια. Τη δύσκολη. Τη δυσλειτουργική.
Και επειδή ανώριμα θα φέρονται, εύκολα θα σε πληγώνουν.
Κάποιοι άνθρωποι δε θα ωριμάσουνε ποτέ.
Τους ανθρώπους αυτούς δεν τους αναγνωρίζεις εύκολα με γυμνό το μάτι. Πρέπει να ζήσεις μαζί τους. Να ζήσεις για καιρό. Εκεί είναι που θα αρχίζεις να το καταλαβαίνεις.
Κάποιοι άνθρωποι δε θα ωριμάσουνε ποτέ.
Δεν πειράζει. Ας είναι.
Εσύ αγάπα τους.
Αγάπα τους και μην έχεις μεγάλες προσδοκίες.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος