Φαντάσου λοιπόν πως όλοι οι άνθρωποι έχουμε ένα δοχείο. Ένα δοχείο γεμάτο με όμορφα πράγματα. Ένα δοχείο γεμάτο με αγάπη, με στοργή, με ενδιαφέρον.
Από αυτό το δοχείο παίρνουμε κάθε φορά που θέλουμε να επενδύσουμε σε μια καινούρια σχέση.
Αν είμαστε προσεκτικοί στην επιλογή του συντρόφου μας, ό,τι σπείρουμε, στο τέλος θα καρποφορήσει.
Αγάπη θα δώσουμε; Αγάπη θα πάρουμε καρπό. Φροντίδα θα δώσουμε; Φροντίδα θα πάρουμε πίσω πάλι…
Πολλές φορές όμως φερόμαστε απερίσκεπτα. Και αλλάζουμε ερωτικούς συντρόφους σαν τα πουκάμισα. Τον έναν μετά τον άλλον…
Και έτσι, ενώ νομίζουμε πως όλα πηγαίνουνε καλά, το δοχείο μας όλο και αδειάζει.
Και ξυπνάμε μια μέρα, και δεν έχει μείνει τίποτα. Τίποτα μες στο δοχείο. Τίποτα για να δώσουμε. Τίποτα για να καρποφορήσει.
Ας προσέξουμε. Ας προσέξουμε πολύ που ξοδεύουμε το περιεχόμενο του δοχείου μας…
Και εύχομαι πραγματικά, ειδικά οι νέοι άνθρωποι, αυτοί που ξεκινάνε τώρα τη ζωή τους, να μπορέσουν, τούτες τις γραμμές να τις διαβάσουν…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.