Λένε Άνθρωπε, πως οι καλύτεροι οι μάγειρες, πάντοτε χορτάτοι φροντίζουνε να μαγειρεύουν.
Έτσι, δεν αφήνουν την πείνα τους, αυτή ως παρόρμηση, λόγω βιασύνης ή προχειρότητας, το αποτέλεσμα της δουλειάς τους να το καθορίσει.
Είναι και στη ζωή έτσι Άνθρωπε. Με σένα και με μένα και τις εκάστοτε πάντα, τις όσες έχουμε να πάρουμε αποφάσεις.
Προσοχή θέλει. Πολλή.
Τα πάθη μας, οι ανάγκες μας, ο θυμός και οι ελλείψεις μας, να μην καταλήξουνε, αυτά σε ότι κάνουμε να μας οδηγούνε.
Αν απρόσεχτοι σταθούμε Άνθρωπε, σε φαύλους κύκλους θα πέσουμε, και πριν καν το καταλάβουμε, μόνοι θα στεκόμαστε, αναρωτούμενοι τι καλά δεν πήγε, ή, παραπονούμενοι για το πόσο στραβά μας στάθηκε η ζωή…
Μια ιστορία που άκουγα θυμάμαι, για κάποιον που για ένα φακής πινάκιον, έχασε τη ζωή του, το βιός του όλο… Ιστορία παλιά, αλήθεια όμως που κρύβει…
Ας προσέχουμε όσο μπορούμε Άνθρωπε. Τον δυνατόν ελεύθερες να είναι οι αποφάσεις.
Γιατί είναι κάποια βήματα που αν κάποτες πεις να κάνεις, γυρισμό δεν έχουν.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.