Έχεις νιώσει ποτέ σου ότι απέναντί σου βρίσκεις τοίχο;
Και ότι όσο και να το παλεύεις, είναι σαν να προσπαθείς με γυμνά χέρια, να γκρεμίσεις το ντουβάρι…
Ξέρεις…
Υπάρχουνε φορές, που η πιο σωστή απόφαση είναι το να πάρεις λίγο χώρο. Να κάνεις πίσω ένα-δυο βήματα. Να σταματήσεις…
Δεν είναι δειλία αυτό. Ούτε παραίτηση.
Είναι ανάγκη.
Υπάρχουνε φορές, που η προσπάθεια, δεν βγάζει πουθενά.
Κάνε λίγο πίσω τις φορές αυτές.
Φύλαξε τις δυνάμεις σου.
Και μην ανησυχείς.
Αργά η γρήγορα, θα χρειαστεί να ριχτείς ξανά, σε κάποια άλλη μάχη…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.