Έχεις νιώσει ποτέ σου ότι απέναντί σου βρίσκεις τοίχο;

Και ότι όσο και να το παλεύεις, είναι σαν να προσπαθείς με γυμνά χέρια, να γκρεμίσεις το ντουβάρι…

Ξέρεις…

Υπάρχουνε φορές, που η πιο σωστή απόφαση είναι το να πάρεις λίγο χώρο. Να κάνεις πίσω ένα-δυο βήματα. Να σταματήσεις…

Δεν είναι δειλία αυτό. Ούτε παραίτηση.

Είναι ανάγκη.

 

Υπάρχουνε φορές, που η προσπάθεια, δεν βγάζει πουθενά.

Κάνε λίγο πίσω τις φορές αυτές.

Φύλαξε τις δυνάμεις σου.

Και μην ανησυχείς.

Αργά η γρήγορα, θα χρειαστεί να ριχτείς ξανά, σε κάποια άλλη μάχη…

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.