Ξέρεις τι είναι δύσκολο;
Να πρέπει να ξεκινάς πάλι απ’ την αρχή.
Να πρέπει να μαζεύεις τα κομμάτια σου, να μαζεύεις τις δυνάμεις σου, όσες σου έχουν απομείνει και να ρίχνεσαι πάλι στον αγώνα, να παλεύεις ξανά με νύχια και με δόντια, για πράγματα απλά, καθημερινά, πράγματα όμως που σε φθείρουν και σε εξαντλούν.
Ξέρω. Σε πιάνει απελπισία. Είναι αυτή η αίσθηση ότι ποτέ δεν πρόκειται να ξεμπερδέψεις. Είναι αυτή η αίσθηση ότι ποτέ δε θα είσαι χαλαρός.
Και αναρωτιέσαι αν κάνεις κάτι λάθος. Αναρωτιέσαι αν είσαι μόνο εσύ που νιώθεις έτσι.
Όχι όμως. Δεν φταις εσύ. Είναι για όλους δύσκολο. Αυτό, το να πρέπει να ξεκινάς πάντα, πάλι απ΄ την αρχή.
Κάποιος είπε κάποτε*, πως η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας, με μικρά διαλλείματα ξεκούρασης ανάμεσα της.
Και όντως, έτσι είναι.
Καλή αρχή λοιπόν. Καλή δύναμη στον αγώνα.
Και ο Θεός μαζί σου.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.
*αρχιμ. Ευσέβιος Βίττης 1927-2009