Θα σε αδικήσουν στη ζωή. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Δεν μπορείς να τρέφεις αυταπάτες, ότι θα περάσουνε τα χρόνια, και εσύ θα την έχεις βγάλει καθαρή.
Και θα είναι άνθρωποι άγνωστοι, ξένοι αυτοί που θα το κάνουν, θα είναι όμως και άνθρωποι δικοί σου, κοντινοί. Θα είναι η γυναίκα σου, ο άντρας σου, οι φίλοι, τα παιδιά, τα αδέρφια.
Όσο πιο νωρίς συμβιβαστείς με την ιδέα αυτή, τόσο πιο ελεύθερος θα είσαι. Τόσο λιγότερο θα οργίζεσαι και θα μνησικακείς και έτσι, τόσο λιγότερο παίδεμα θα έχεις.
Θα σε αδικήσουν στη ζωή. Να το ξέρεις.
Δεν το περιμένεις; Μεγαλώνουμε σε ένα σύστημα, το οποίο έχει την τάση να θεοποιεί το εγώ μας. Από την κοιλιά της μάνας μας ακόμα, από τα χρόνια μας τα παιδικά νιώθουμε το επίκεντρο. Πως όλα θα πηγαίνουνε ρολόι, όλοι με τα νερά μας. Είναι όμως μια ψευδαίσθηση αυτό. Και το καταλαβαίνει καλά ο καθένας μεγαλώνοντας.
Θα σε αδικήσουν στη ζωή.
Ηρέμησε όμως. Δεν μπορείς ούτε για τα πάντα να σκας, ούτε τους πάντες στη θέση τους να βάλεις. Άσε να περάσει ότι μπορείς. Και ας έχεις δίκιο. Και ας σε πνίγει. Και ας μην είναι έτσι το σωστό… Ό,τι μπορείς να αφήσεις, άστο να περάσει.
Θα σε αδικήσουν. Άστους. Μην θυμώνεις.
Άλλωστε στην τελική, πάει πολύ, και αδικημένος, και οργισμένος να ‘σαι πάντα εσύ στο τέλος.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.