‘’Ο χριστιανός, δεν μπορεί να είναι μίζερος.

Ορθοδοξία και μιζέρια, δεν πάνε μαζί. Δεν κολλάνε μεταξύ τους. Πως να το κάνουμε…

Πρέπει να είναι λεβέντης ο χριστιανός. Άρχοντας. Άνθρωπος με πλατιά ψυχή. Τόσο πλατιά, που να χωράει όλο το κόσμο. Και φίλους και εχτρούς. Όλους να τους χωράει…

Δεν ταιριάζει η μιζέρια στη δικιά μας τη παράδοση.

Έχει μεγαλείο η Ορθοδοξία… Είναι μεγαλείο.

Ο χριστιανός πρέπει να ‘ναι λεύτερος. Δεν πρέπει να καταπιάνεται με μικρότητες, με έχθρες, με ζήλιες, με λόγια και κακίες.

Την ελευθερία, μας την χάρισε ο ίδιος ο Θεός.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο χρέος.

Ο χριστιανός, δεν μπορεί να είναι μίζερος.

Ορθοδοξία και μιζέρια, δεν κολλάνε μεταξύ τους…’’

 

Αυτά μου είπε και έκανε να φύγει…

Και με άφησε εκεί μόνο μου, να σκέφτομαι τα όσα είχα ακούσει…

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.