Δες τις μύγες Άνθρωπε, και τις μέλισσες πάλι δες.
Στον ίδιο κόσμο και στα ίδια τα μέρη και οι δυο πετάνε.
Τις μέλισσες Άνθρωπε θα δεις, επάνω στα λουλούδια, και τους θάμνους, και τα δέντρα να ξαποσταίνουν.
Τις μύγες όμως αν ρωτήσεις, απογοητευμένες μόνο για κοπριές και ακαθαρσίες θα ξέρουν να σου πούνε.
Πρέπει εσύ να αποφασίσεις Άνθρωπε, που θα ξαποσταίνεις.
Μην για τις κοπριές γκρινιάζεις, μήτε για τις ακαθαρσίες.
Δικαιολογία δεν υπάρχει.
Γιατί πάντοτε, και σε μέρος κάθε, αυτές θα συναντάς.
Πάντοτε έτσι ήταν Άνθρωπε, και πάντοτε έτσι θά ναι.
Σκέψου το προσεκτικά, και κάνε την επιλογή σου.
Και αν στις ακαθαρσίες πάνω στέκεσαι, πέτα, και βρες. Βρες δέντρου κλαδιά, βρες θάμνο, βρες λουλούδι.
Γιατί στον ίδιο κόσμο, τον άσχημο και τον κακό, με μένα και με σένα Άνθρωπε, μέλισσες υπάρχουν.
Και αυτό είναι η απόδειξη, ότι τα δέντρα, και τα λουλούδια και οι θάμνοι, δεν έπαψαν ποτές να ανθίζουν.
Αφιερωμένο στον π. Ευσέβιο Βίττη
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος, Μ.Sc.