Για να μπορέσεις να γευτείς Άνθρωπε το λάδι, μεγάλη διαδικασία ακολουθείς. Πρέπει το σπόρο να φυτέψεις, νερό και φροντίδα να του δώσεις, δέντρο να γενεί. Και όταν αυτά θα τα χεις κάνει, θα πρέπει τον καρπό να τον μαζέψεις, πετώντας όλα τα σάπια και τα άχρηστα μαζί. Και τον καρπό αυτό θα πρέπει καλά να τον αποθηκεύσεις, και όταν έρθει η ώρα σε λιοτρίβι, να πας να τον πατήσεις, τα κουκούτσια και τα φλούδια όλα, στην άκρη να τα βγάλεις. Και τότε, το λάδι καθάριο, αγνό , παρθένο μπορείς να το γευτείς.
Όμοια, το κρασί ή το τσίπουρο αν θες να δοκιμάσεις, πάλι με σπόρους και φροντίδες, διαλογές και υπομονή, θα πρέπει να δουλέψεις, το απόσταγμα σου, καθάριο για να βγει.
Και είναι Άνθρωπε, όλα στη ζωή τα πράγματα κάπως έτσι.
Αν θες, αγνό, καθάριο κάτι να γευτείς, θέλει δουλειά και χρόνο και υπομονή, τα καλά από τα άχρηστα να τα χωρίζεις.
Ξέρεις Άνθρωπε…
Σε άκουσα στις σχέσεις σου, ”πως έτσι είμαι εγώ, και σε όποιον αρέσω, ας με αποδεχτεί”, να λες…
Μπορεί και έτσι να ναι…
Μην όμως προβληματίζεσαι Άνθρωπε, γιατί οι σχέσεις σου καλά δεν πάνε, όταν φροντίδα, και υπομονή δεν τους προσφέρεις…
Μην προβληματίζεσαι, όταν μαζί με σκουπίδια και λέρες και κλαδιά, το απόσταγμα σου, στον άνθρωπο τον δίπλα σου, Άνθρωπε προσφέρεις.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.