Καμιά φορά αλήθεια, δεν ξέρω τι να σου γράψω.
Είναι φτωχά τα λόγια. Είναι άδειο το μυαλό.
Τι να σου πω, όταν έχεις άρρωστο τον άνθρωπό σου; Τι να σου πω, όταν εσύ, υποφέρεις στο κρεβάτι; Τι να σου πω, όταν έχουν περάσει βδομάδες ολόκληρες χωρίς δουλειά; Τι να σου πω, όταν είσαι κλεισμένος, με 3, 5 ή 7 παιδιά σε ένα διαμέρισμα, ο ένας πάνω στον άλλον εν μέσω καραντίνας; Τι να σου πω όταν, ακόμα και την πιο απλή παρηγοριά, το να πας, να ανάψεις ένα κερί στον Άγιο, όταν και αυτό στο έχουνε στερήσει;
Δεν ξέρω τι να σου γράψω. Αλήθεια. Είναι άδειο το μυαλό…
Την Παναγία από το φουστάνι.
Αυτό μόνο.
Καλό σου βράδυ.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος Μ.Sc.