Τι είναι η ζωή;
Η ζωή είναι στιγμές.
Να περνάς όμορφα, ανέμελα. Να είσαι με ανθρώπους που αγαπάς και σ’ αγαπούν. Να γεύεσαι, το κάθε τι ωραίο. Να βλέπεις τα πράγματα με αισιοδοξία. Να ρουφάς το κάθε λεπτό, την κάθε στιγμή. Να δημιουργείς αναμνήσεις.
Η ζωή είναι στιγμές. Ζήσε την.
Καμμιά φορά βέβαια, κάθομαι και σκέφτομαι.
Και τι γίνεται αν κάποιος δεν μπορεί να ζήσει τις στιγμές αυτές, για τον έναν λόγο ή τον άλλον; Αν δεν μπορεί να είναι πλέον, με ανθρώπους που αγαπά και που τον αγαπούν; Αν απέχει πολύ, από το κάθε τι ωραίο; Τι γίνεται αν το μόνο που βλέπει γύρω του είναι χαλασμός; Αν το κάθε λεπτό, η κάθε στιγμή, πιο κουρασμένο τον βρίσκουν στον αγώνα του; Αν όσες αναμνήσεις δημιουργεί, άνθρωπος λογικός δεν τις αντέχει;
Τι στιγμές είναι τότες η ζωή εάν κάνει διακρίσεις; Δεν λέω, υπάρχουν και αυτές. Μπορούν όμως να αυτοπροσδιορίσουν τη ζωή;
Η ζωή είναι στιγμές. Έτσι λένε.
Ξέρεις όμως Άνθρωπε…
Είναι όλοι τους λάθος, όσοι το λένε.
Δεν είναι η ζωή στιγμές.
Πέρασμα είναι…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.