Δεν αντέχω άλλο… Παραιτούμαι…
Αυτό σκέφτηκα ξανά, και στον εαυτό μου είπα, σήμερα, Άνθρωπε.
Και ίσως, είμαι σίγουρος μάλλον, να το έχεις πει και εσύ πολλές φορές.
Όταν όμως τα νεύρα πέρασαν, και από την κούραση λίγο ξεθόλωσε ο νους, σκέφτηκα.
Σκέφτηκα και είδα, πως δεν το έχω το δικαίωμα αυτό, Άνθρωπε.
Και ίσως, ούτε και εσύ να το χεις.
Γιατί;
Γιατί θα μας ελέγξουν Άνθρωπε. Γιατί θα μας ελέγξουν.
Θα μας ελέγξει η φωνή του Ιώβ, που πάνω στις κοπριές, δεν ακούστηκε ποτέ.
Θα μας ελέγξει το τελευταίο αλεύρι, που στον Ηλία δόθηκε, στη Σαρεπτά της Σιδώνας.
Θα μας ελέγξει το δίλεπτο της χήρας, που με ντροπή και θέρμη για φιλανθρωπία έφυγε.
Θα μας ελέγξει το αίμα, που μέσα σε αρένες, χύθηκε με προθυμία.
Θα μας ελέγξει το χαμόγελο όλων εκείνων, που φεύγοντας για το μέτωπο, γνώριζαν πως γυρισμό δεν θα έχουν.
Θα μας ελέγξουν τα χέρια εκείνα, που σημαίες διπλωμένες, φόρο τιμής, έλαβαν ως πληρωμή ζωών, για να μπορούμε και γω και εσύ στο σήμερα, αν στη παραίτηση δικαίωμα έχουμε, να αναρωτιόμαστε.
Ξέρω, ίσως να σκέφτεσαι, γιατί το σκέφτομαι και εγώ φορές, πως περασμένα είναι αυτά.
Είναι Γιαννόπουλοι και Τριαρίδηδες και Νικοπούλες όμως, που έλεγχο στο σήμερα μας κάνουν.
Είναι μάνες ηρωίδες, που μόνες, παρά τον πόνο, μεγαλώνουν με χαμόγελο παιδιά.
Είναι πατεράδες, που παρά της μέσης τους την κούραση, κάτω δεν το βάζουν.
Είναι άνθρωποι νέοι, που στον ίδιο με μενα και με σένα τόπο, παλεύουνε, για το ξεκίνημα τους.
Αυτοί, στο σήμερα, θα μας ελέγξουν…
Και αν πέσαμε, και εγώ Άνθρωπε, και εσύ. Δεν πειράζει.
Στη παραίτηση, δεν πρέπει δικαίωμα να ζητήσουμε.
Ό,τι και αν, παραίτηση σημαίνει…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.