‘’Ο άνθρωπος που έχει πολλά θελήματα, αυτός είναι φτωχός’’.

Να πω την αλήθεια, όταν άκουσα την φράση αυτή, ξενίστηκα. Ενοχλήθηκα. Ένιωσα το μέσα μου όλο να αντιδράει.

‘’Δηλαδή τι’’, είπα. ‘’Δεν φτάνει η φτώχεια από μόνη της, κατηγορούμε και από πάνω τους ανθρώπους; Ντροπή’’, σκέφτηκα…

Και όμως ήμουν λάθος…

Ο εγωισμός μου δεν με άφηνε να δω πέρα από τη μύτη μου. Δεν με άφηνε να δω τα πράγματα καθαρά…

Με τον καιρό κατάλαβα πως είμαι εγώ ο υποκριτής. Γιατί, την φτώχεια και τον πλούτο, τα μετρούσα μόνο με το πόσα κανείς κατέχει. Με το πόσα λεφτά έχει η τσέπη του.

’’Ο άνθρωπος που έχει πολλά θελήματα, αυτός είναι φτωχός’’.

Έτσι είναι. Γιατί ο άνθρωπος αυτός, δεν μπορεί τα όσα έχει να τα εκτιμήσει. Το μάτι του, πάντα στα όσα ακόμα δεν απόκτησε θα πέφτει.

Αυτός είναι φτωχός. Γιατί δεν χαίρεται τις σχέσεις του. Πάντα περισσότερα απαιτεί από τους άλλους να του δίνουν.

Αυτός είναι φτωχός. Γιατί μέσα στο άγχος ζει. Μέσα στο στρες, τα θέλω του όλα, που δεν τελειώνουνε ποτέ για να ικανοποιήσει.

Είναι οι άνθρωποι αυτοί, οι απλοί, οι ταπεινοί, οι πράοι, που και μέσα στη πτωχεία τους είναι ευτυχισμένοι. Οι άνθρωποι που ξέρουν να χαίρονται το κάθε τι μικρό. Οι άνθρωποι που και μέσα στη πτωχεία τους, κατέχουν όλο τον κόσμο.

’’Ο άνθρωπος που έχει πολλά θελήματα, αυτός είναι φτωχός’’. -Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος-.

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.