Άνθρωπε…..
Για ένα στοίχημα θέλω να σου πω…
Άτομα στο κόσμο αυτό ερχόμαστε. Άτομα από της μάνας μας τη κοιλιά. Άτομα, από το πρώτο το κλάμα μας.
Καθώς μεγαλώνουμε, και καθώς τα χρόνια περνούν…
Ένα το μεγαλύτερο στοίχημα είναι.
Το πως άτομα, θα πάψουμε πια να είμαστε.
Γιατί Άνθρωπε, άτομα μόνο, επικίνδυνο θαρρώ, πως να μείνουμε είναι.
Γιατί το άτομο διασπάται.
Γιατί το άτομο το μόνο του, τίποτα, μηδέν παραμένει.
Και γιατί όταν το τέλος έρθει…Αν μόνο άτομα έχουμε μείνει, στη λήθη θα περάσουμε. Σαν ποτές να μην υπήρξαμε θα είναι…
Ένα το μεγαλύτερο στοίχημα, Άνθρωπε είναι.
Το να καταφέρουμε από άτομα, πρόσωπα να γίνουμε…
Πρόσωπα.
Που σε κοινωνία μπορούν και μεταξύ τους έρχονται.
Πρόσωπα.
Που λόγο ύπαρξης και ζωής σκοπό, πραγματικό έχουν
Πρόσωπα.
Που η λήθη, να τα τρομάξει δεν μπορεί.
Πρόσωπα.
Που τη δυνατότητα έχουν, το καθ’ ομοίωσιν να αγγίξουν.
Πρόσωπα, Άνθρωπε να γίνουμε…
Και τότε το μεγαλύτερο το στοίχημα, θα έχουμε κερδίσει…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.