‘’…Δεν έγινε και τίποτα, ας αφήσω τον εαυτό μου λίγο χαλαρό’’.

‘’…Δεν έγινε και τίποτα, ας πάρω και λίγο μάτι’’.

‘’…Δεν έγινε και τίποτα, ας κάνω λίγο παιχνίδι και εγώ’’.

‘’…Δεν έγινε και τίποτα, ας κάνω μια τζουρίτσα’’.

‘’…Δεν έγινε και τίποτα, άλλωστε έτσι κάνουν όλοι’’.

 

Έτσι έλεγα. Και ο καιρός περνούσε.

 

Και έμπλεξα.

Έμπλεξα πολύ.

Έμπλεξα σε καταστάσεις που ούτε το φανταζόμουν. Πόνεσα ανθρώπους που αγαπούσα…

 

Με το ‘’δεν έγινε και τίποτα’’, έτσι μπλέκει κανείς χωρίς να το καταλάβει…

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.