Δεν κουράστηκες να είσαι δίκαιος στις σχέσεις σου με τους άλλους;
Δικαστής στις πράξεις τους, τηρητής στις ισορροπίες μεταξύ σας, θεός να είσαι στις ζωές τους;
Πες μου.
Δεν νιώθεις μόνος; Αδικημένος; Γιατί, γιατί μετά από την τόση προσπάθεια που καταβάλεις;
Έχεις σκεφθεί ποτέ;
Είναι που χάθηκες Άνθρωπε. Είναι που τα μπέρδεψες Είναι που έβαλες τον εαυτό σου πάνω από τους άλλους…Είναι που πίσω από το δίκαιο, το δικό σου δίκαιο, δεν είδες ότι κρύβεται εγωισμός.
Λες πως δεν είναι έτσι…Πες μου όμως. Γιατί δεν εξετάζεις τα πράγματα αντίστροφα.
Για δες λίγο τον εαυτό σου…
Στο πρώτο λάθος, στο πρώτο στραβοπάτημα, όσο μικρό ή και μεγάλο και να είναι, δεν έχεις έτοιμη πάντοτε την δικαιολογία; Και αν όχι την πρώτη, την δεύτερη, ή την τρίτη τη φορά;
Και ίσως από το στόμα σου άχνα να μην βγει, μέσα σου όμως, πες μου, πάντοτε δεν δικαιώνεσαι στο τέλος;
Και αν πάλι όχι, πες μου, πόσα μέχρι τώρα από τα σφάλματά σου όλα, έχεις αφήσει πίσω;
Και δεν λέω. Έκανες καλά…
Στους άλλους όμως, γιατί δεν στέκεσαι με τον ίδιο τρόπο; Σε όσα σου κάνουν, μεγάλα, ή μικρά;
Καλό το δίκαιο Άνθρωπε, δεν έχει όμως χώρο στις σχέσεις με τους άλλους.
Καλό το δίκαιο, αλλά οι σχέσεις θέλουν αρχοντιά.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.