Άσε τα λάθη των άλλων. Δεν χρειάζεσαι ιδιαίτερη προσπάθεια για να τα εντοπίσεις.
Η πραγματική μαγκιά, ο πραγματικός αγώνας, είναι να μάθεις τον εαυτό σου να εξετάζεις. Τα δικά σου σφάλματα, τα δικά σου πάθη και ελλείψεις.
Μάθε να κρατάς ισορροπίες.
Από τη μία να μπορείς να εντοπίζεις. Να παραδέχεσαι. Το λάθος, την πτώση, την έλλειψη ή την αδυναμία. Χωρίς δικαιολογίες, υπεκφυγές, και ψεματάκια απέναντι στον εαυτό σου. Δεν μπορείς να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου.
Και από την άλλη, αφού τα έχεις εντοπίσει, να μην απογοητεύεσαι.
Να μην τα παρατάς. Να μην το βάζεις κάτω.
Μην νομίζεις. Αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Το να μπορείς αναγνωρίζοντας το λάθος, να βάζεις κανόνα να το διορθώσεις, και όχι να αποσύρεσαι και να κλαψουρίζεις.
Ας πέφτεις. Να σηκώνεσαι ορθός, ξανά και πάλι από την αρχή.
Να μην απογοητεύεσαι.
Ξέρεις, ίσως να σου φανεί παράξενο, αλλά το να απογοητεύεσαι από τα λάθη σου, δεν είναι τίποτα άλλο παρά εγωισμός.
Έσφαλλες. Και; Βάλε ξανά μπροστά τα πράγματα για να διορθώσεις.
Δεν είναι εύκολο. Αξίζει όμως.
Και να είσαι σίγουρος, αν τέτοια στάση μάθεις να κρατάς στον εαυτό σου, και απέναντι στους άλλους, πιο άνθρωπος θα γίνεις.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.