facebook_e-psyxologos

Έχω πληγωθεί.

Με έχουν προδώσει, και την εμπιστοσύνη μου έχω χάσει στους ανθρώπους.

Είναι τρεις φράσεις τις οποίες, σίγουρα Άνθρωπε έχεις ακούσει. Είναι τρεις φράσεις τις οποίες κάποια στιγμή μπορεί και εσύ, όπως και εγώ, να έχεις πει.

Δεν σου λέω ότι δεν ισχύει. Δεν σου λέω ότι δεν έχει συμβεί.

Σου ζητώ να παρατηρήσεις. Να σκύψεις, και να δεις.

Να δεις τι, μετά ακολουθεί.

Τρέμεις, κάθε φορά που νιώθεις κάποιον, πιο κοντά να σε πλησιάζει. Απομονώνεις τα συναισθήματα σου, ώστε πλέον ευάλωτος να μην είσαι. Φοβάσαι να ανοιχτείς, γιατί δεν θέλεις, ξανά να πληγωθείς.

Υψώνεις γύρω σου, γυάλινους τοίχους…

Και πίσω από το γυαλί αυτό, έχεις την ιδέα ότι τίποτα δεν άλλαξε, και πίσω από το γυαλί αυτό, έχεις την ψευδαίσθηση ότι ζεις. Ότι όλα είναι όπως και πριν. Και νιώθεις προστατευμένος. Ασφαλής.

Είτε όμως είναι από σίδερο, είτε είναι από τσιμέντο, είτε είναι από χρυσό, είτε είναι από γυαλί, τα τείχη, είναι τείχη. Και τείχη ποτέ δεν χτίστηκαν, κοντά για να φέρουνε ανθρώπους. Ούτε ποτέ χτίστηκαν, για της ελευθερίας τη χάρη. Μάλλον φυλακές και μπουντρούμια, άξια αντιπροσωπεύουν.

Κοντά στα ξερά όμως Άνθρωπε, καίγονται και τα χλωρά.

Και αν ξανά πληγωθείς φοβάσαι, Άνθρωπε θυμήσου, πως μόνο οι νεκροί δεν πρόκειται, ξανά να πληγωθούνε.

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος Μ.Sc