Ξέρεις γιατί δεν βιώνεις σχέση;
Γιατί δε ρισκάρεις. Γιατί δεν τα παίζεις όλα για όλα για αυτόν τον οποίο έχεις εσύ επιλέξει δίπλα σου να έχεις.
Βάζεις προυποθέσεις, κάνεις συμφωνίες, απαιτείς δείγματα, όρους θέτεις, και μετά τι; Περιμένεις έτσι, με τον άλλον να ενωθείς; Περιμένεις έτσι, το απόλυτο, το δέσιμο να βιώσεις;
Αυτά είναι παραμύθια Άνθρωπε. Παραμύθια.
Δεν είναι σχέσης, αυτά συστατικά. Απόνερα του εγωισμού σου είναι.
Ενός εγωισμού, που θέλει τα πάντα γύρω από εσένα να περιστρέφονται, που θέλει εσένα, τίποτα να μην δώσεις χωρίς αντάλλαγμα να έχεις πρώτα εξασφαλίσει. Ενός εγωισμού, που τη βολή σου μόνον εξυπηρετεί.
Είναι λυπηρό, γιατί αν δεν φροντίσεις να αλλάξεις Άνθρωπε, αν δεν φροντίσεις ολοκληρωτικά στα χέρια του άλλου να αφεθείς, σχέση ποτέ δε θα βιώσεις.
Και έτσι θα πορεύεσαι, μόνος μέσα σε σχέσεις στη ζωή, και όλο κάποιος άλλος θα σου φταίει.
Σύνελθε όσο είναι νωρίς. Και αν θέλεις με τον άλλον να παλέψεις, ό,τι έχεις και δεν έχεις δώσε του. Δεν ξέρω πως αυτό θα καταλήξει. Σίγουρα όμως, αλλιώτικα, σχέση αν θες, δεν μπορείς να κάμεις.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.