Μεγάλη Σαρακοστή.
Μέρες βαριές. Πένθιμες.
Και μοιάζουν να μην περνάνε. Λες και ο χρόνος κυλάει πιο αργά.
Μόνη παρηγοριά, εκείνες οι Παρασκευές των Χαιρετισμών στη Παναγία. Μικρές ανάσες στον ανήφορο.
Και η προσμονή, για το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ.
Προσμονή Ανάστασης.
Έτσι και η ζωή.
Ένας ατέλειωτος αγώνας, με μικρά διαλείμματα για ξεκούραση ανάμεσα.
Μια Μεγάλη Σαρακοστή είναι και η ζωή.
Ευτυχώς που και αυτή, με Ανάσταση τελειώνει.
Να με συγχωράτε όσoι σας πίκρανα.
Καλή Σαρακοστή αδερφοί.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος