Καθένας από μας κουβαλάει και μια ιστορία Άνθρωπε…
Και όπως όλες οι ιστορίες, έχει και αυτή, τα καλά και τα κακά της.
Και είναι αυτά τα καλά και τα κακά, που έρχονται ξανά σαν σκέψεις μέσα στο μυαλό και επηρεάζουν το παρόν σου.
Το παρόν, τη διάθεση, τις σκέψεις, τις πράξεις, τις επιλογές.
Είναι αυτά τα καλά και τα κακά τα οποία πέρασες, και τα οποία θυμάσαι στο εδώ και το τώρα.
Φαντάσου λοιπόν Άνθρωπε, πως έχεις μπροστά σου δυο κουβάδες.
Ο ένας είναι γεμάτος με διαμάντια. Ο δεύτερος είναι γεμάτος με σκατά.
Τι θα επέλεγες να κάνεις Άνθρωπε; Σε ποιον από τους δύο, θα έβαζες το χέρι σου;
Τα διαμάντια, είναι η απάντηση σου.
Το ίδιο όμως συμβαίνει και με τις σκέψεις.
Ανάλογα με το ποιες επιλέγεις να φέρεις στο νου, ανάλογα με ποιες ασχολείσαι, καλές ή κακές, θα λάβεις και τη πληρωμή σου.
Και ας είναι λιγότερα, πάλι τα διαμάντια εσύ διαλέγεις.
Όσο λίγα και να ‘ναι τα καλά, εσύ μόνο με αυτά ασχολήσου.
Δεν έχει νόημα Άνθρωπε, τα όσα άσχημα να μνημονεύεις.
Γιατί όσο τα σκαλίζεις τα σκατά, τόσο πιο πολύ μυρίζουν, και τόσο τα χέρια σου βρωμίζεις.
Άφησε τα, τα σκατά Άνθρωπε, λίπασμα θα γίνουν.
Στρέψε το βλέμμα και θυμήσου, μόνον τα όσα πραγματικά αξίζουν.
Βάλε το χέρι μόνο στα διαμάντια…
Της ιστορίας άλλωστε το τέλος, δεν γράφτηκε ακόμα.