facebook_e-psyxologos

Μην απελπίζεσαι και μην τα παρατάς. Έχε στο νου, ότι η Ρώμη, δεν χτίστηκε σε μία μέρα.
Σημαντικό βέβαια είναι, το πιο πολύ από όλα Άνθρωπε, να ξέρεις για το τι παλεύεις.
Είτε για γιατρειά, είτε για στόχο κάποιο, είτε με δαίμονες που καιρό τώρα σε ταλαιπωρούν. Είτε με τον πόνο τον ίδιο, είτε στα πόδια σου παλεύεις να σταθείς.
Κάνε εικόνα Άνθρωπε. Πως μόνος, στο κρύο, και τη βροχή και τον αέρα, είσαι εκτεθειμένος. Και πως ανάγκη είναι, το ξέρεις, από όλα να προστατευθείς…
Μαζεύεις τούβλα, και λάσπη και υλικά άλλα πολλά, σπίτι για να χτίσεις. Και είναι σοφό αυτό. Και καλά, πολύ καλά θα κάνεις. Και ξεκινάς λοιπόν, το ένα, στη σειρά, μετά το άλλο, τα τούβλα να τα βάζεις. Το κρύο όμως είναι εκεί, και τα άλλα όλα. Και το έργο, δυσκολεύουν…
Και μάταιο ίσως σου φανεί, γιατί χτίζεις, χτίζεις, και όμως ο αέρας και η βροχή τα κόκκαλα συνεχίζουν να τρυπάνε. Και ίσως είσαι στην αρχή, ή στη μέση, ή στο τέλος, τα τούβλα όμως από μόνα τους, ασφάλεια δεν σου προσφέρουν.
Εσύ μην απελπίζεσαι. Και μην τα παρατάς. Και ας μάταιος σου φαίνεται ο αγώνας.
Θα ‘ρθεί η ώρα, η ευλογημένη εκείνη, που όλα αυτά τα τούβλα, τα μάταια, τα μόνα, σπίτι πια θά ‘χουνε γενεί.
Και όλοι οι αγώνες σου, νόημα τότες θα αποκτήσουν…

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.