facebook_e-psyxologos

Τα θέλω μου. Τα θέλω σου. Τα θέλω μας.
Είναι ώρες ώρες, να αναρωτιέσαι Άνθρωπε, πως το παρά φύσιν, φυσιολογικό γίνεται…
Ποια θέλω; Σε ποια μέσα σχέση;
Και εγώ και εσύ και όλοι, για τα θέλω μας τα καταπιεσμένα πάντοτε μιλάμε. Για το πόσο αυτά καταπατούνται, για το πόσο χώρο δε βρίσκουν πραγματικότητα, στη σχέση μέσα να γενούν. Για το πόσο το πρόσωπο, ο άλλος τα μπλοκάρει.
Και τρέχουμε σε ψυχολόγους, και τέτοιους άλλους, για τα θέλω μας, που πραγματικότητα δεν γίνονται, δικαίωση να βρούμε.
Και δώστου συζητήσεις, και δώστου αναλύσεις, που ξέρω, γιατί το κάνω εγώ, και ξέρεις Άνθρωπε και συ, πως πουθενά δεν καταλήγουν.
Αν μόνο Άνθρωπε, αν, το βλέπαμε όπως θα πρεπε να ναι…
Θέλω μέσα σε σχέση, να υπάρχει δεν θα πρέπει, παρά μόνο ένα.
Το θέλημα του άλλου, θέλημα δικό μας να γενεί.
Εκούσια, τον εαυτό μας να υποτάξουμε, στο θέλημα του άλλου.
Και όχι, για θυματοποίηση δεν σου μιλώ. Άσε το αυτό, άλλο εντελώς πράγμα είναι.
Άλλωστε, η συνάντηση, η κοινωνία με το πρόσωπο, αυτή είναι το παν, και αυτό, αρκετό μπορεί να είναι.
Συνάντηση, η σχέση Άνθρωπε, αυτόφωτη, και όχι ένας τόπος, φασιστικής επιβολής ικανοποίησης των θέλω, απ’ τον άλλον…

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc