Γνώρισα έναν άνθρωπο σήμερα, που φοβότανε να πει, ‘’σε αγαπώ’’.

Γνώρισα έναν άνθρωπο, ο οποίος φοβότανε να πει ότι ‘’έχει σχέση’’.

Φοβότανε το ‘’για πάντα μαζί’’, φοβότανε τη δέσμευση, φοβότανε τη συγκατοίκηση, φοβότανε επόμενο το βήμα.

Γνώρισα έναν άνθρωπο σήμερα, που φοβότανε το γάμο…

Και όταν τον ρώτησα, ”γιατί φοβάσαι;”, μου αράδιασε χίλια δυο…

Μου είπε πως ‘’δεν νιώθει έτοιμος’’, μου είπε ‘’πως είναι μικρός ακόμα’’, μου είπε πως ‘’δεν θέλει ευθύνες στο κεφάλι του’’, μου είπε πως ‘’δεν θέλει να πληγώσει και να πληγωθεί’’.

Τον ρώτησα, αν κάνει έρωτα, αν κάνει σεξ.

Και μου απάντησε ‘’μα και βέβαια’’, χασκογελώντας.

‘’Μας πως; Πως γίνεται να κάνεις έρωτα, όταν φοβάσαι τόσο πολύ όλα τα άλλα; Πως γίνεται αφού ο έρωτας, είναι άνοιγμα, είναι δόσιμο, είναι προσφορά στον άλλον… Είναι ρίσκο ο έρωτας, είναι όλα για όλα… Πως μπορείς; Δεν είναι λίγο αστείο, δεν είναι παράλογο, να δίνεσαι ψυχή τε και σώματι σε κάποιον, να παίρνεις τέτοιο ρίσκο, τέτοια ευθύνη, αλλά να φοβάσαι να πεις σε αγαπώ; Να φοβάσαι να πεις, ναι ρε, έχουμε σχέση. Να φοβάσαι όλα τα υπόλοιπα;’’

Δεν μου απάντησε… Έμεινε απλά να με κοιτάει.

Γνώρισα έναν άνθρωπο σήμερα, που φοβότανε να πει ‘’σε αγαπώ’’.

Αυτός ο άνθρωπος, είναι ο γιος σου, η κόρη σου, τα αδέρφια σου, ο φίλος σου, εγώ, είσαι εσύ ο ίδιος…

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.