Είναι σημαντικό, να μπορείς να βιώσεις τη σιωπή…
Σε ένα πηγάδι, για να μπορέσεις να δεις το πρόσωπό σου, πρέπει το νερό να είναι ήρεμο, γαλήνιο… Πρέπει η επιφάνεια να είναι επίπεδη για να καθρεφτιστείς. Αν έστω και μια πετρούλα ταράξει τα νερά του πηγαδιού, τότε χάνεται η εικόνα σου, παύεις πια να βλέπεις το είδωλό σου.
Έτσι και στη ζωή…
Άμα δεν ηρεμίσεις, άμα δεν ζήσεις λίγο μέσα στη ησυχία, δε θα γνωρίσεις ποτέ τον εαυτό σου…
Καλές οι δουλειές, καλά τα τρεχάματα, καλές οι γιορτές, καλές οι παρέες, καλά και τα γλέντια… Όλα καλά και άγια. Αλλά αν δεν φροντίσεις λίγο να απομονωθείς. Αν λίγο δεν ησυχάσεις. Αν λίγο δεν σιωπήσεις.
Έτσι λίγο για να κάνεις την αυτοκριτική σου, λίγο για να γαληνέψεις, λίγο για να προσευχηθείς…
Πως θα βρεις πατήματα;
Πως θα τα βρεις με τον εαυτό σου; Με τους άλλους; Με το Θεό;
Δεν είναι η ζωή, ‘’άιντε, όσα έρθουν και όσα πάνε…’’
Θέλει μια σοβαρότητα. Θέλει μια συνέπεια. Θέλει προσοχή.
Θέλει μια ησυχία για να σε γνωρίσεις…
Σκέψου. Εσύ αποφασίζεις.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.