Σε όλους έξω, είσαι το καλύτερο παιδί.

Μες το χαμόγελο και την ευγένεια. Να τρέξεις για όλους και για όλα. Χαλί να γίνεις να σε πατήσουν. Να μην μαλώσεις, να μην στεναχωρέσεις, να μην πληγώσεις, να μην παρεξηγηθείς με κανέναν. Κακό λόγο για σένα, δεν θα ακούσεις να πει κανείς…

Δεν λέω. Εντάξει. Καλό είναι αυτό. Και να συνεχίσεις έτσι.

Για πες μου όμως…

Κάνεις το ίδιο και στο σπίτι σου; Είσαι ο ίδιος, όταν οι πόρτες κλείνουν;

Είσαι το ίδιο ευγενικός με τη γυναίκα σου; Είσαι το ίδιο υπομονετικός με τα παιδιά σου; Τρέχεις με την ίδια προθυμία να για τα θέματα των δικών σου ανθρώπων; Αν σου ζητήσει κάτι η μάνα σου, ο πατέρας σου, ο άντρας σου, η γυναίκα  σου, θα το κάνεις με την ίδια ευχαρίστηση, με το ίδιο χαμόγελο, με την ίδια προθυμία;

Εδώ είναι η μαγκιά φίλε μου…

Όταν πέφτουν οι μάσκες, όταν χαλαρώνεις, όταν δε σε βλέπει κανείς άλλος, παρά μόνο οι δικοί σου άνθρωποι και ο Θεός, να συνεχίζεις να είσαι ο ίδιος άνθρωπος.

Να συνεχίζεις να γίνεσαι θυσία.

Να συνεχίζεις να είσαι για χάρη τους, ”το καλύτερο παιδί.”

 

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.